Modernisering van de zedenwet
Onze zedenwet wordt aangescherpt en dat is hard nodig. Volgens de nieuwe wet, inmiddels bekend als de Wet Seksuele Misdrijven, die waarschijnlijk in 2024 in werking treedt, hoeft ‘dwang’ niet langer bewezen te worden. Straks is iemand strafbaar wegens verkrachting als deze wist dat de ander geen seks wilde en toch heeft doorgezet. Dwang is dan niet langer een vereiste voor een veroordeling, maar een strafverzwarende factor. In dit artikel lees je meer over de noodzaak tot aanscherping van de zedenwet, de huidige stand van zaken en de wetsadviezen die Fonds Slachtofferhulp heeft uitgebracht.
70% van de verkrachtingsslachtoffers verstijft van angst
Minister Grapperhaus, de voormalig minister van Justitie & Veiligheid, beoogde met zijn wetsvoorstel de drempel voor zedenslachtoffers om aangifte te doen te verlagen. Volgens onze huidige wet moet er sprake zijn van ‘dwang’ om een verkrachting te bewijzen. Dit terwijl 70% van de verkrachtingsslachtoffers verstijft van angst, zich niet kan verzetten en soms ook niet om hulp kan schreeuwen. Hoe kan dwang dan bewezen worden?
1224 verkrachtingszaken bij de politie: 102 veroordelingen
Te vaak zien slachtoffers van verkrachting, na het informatief gesprek met de zedenpolitie, van een aangifte af. In de eigen woorden van voormalig minister Grapperhaus: ‘ligt de lat om dwang te bewijzen nu te hoog.’
Dat blijkt ook uit cijfers van Amnesty International: in 2019 kwamen 1224 verkrachtingszaken bij de zedenpolitie terecht, in slechts 102 zaken werd de dader veroordeeld. Met de nieuwe wet wordt verwacht dat het makkelijker zal zijn om tot vervolging over te gaan. In plaats van dat de politie, het OM en rechters moeten aantonen dat er dwang in het spel was, kunnen zij kijken naar aanwijzingen dat er sprake was van een ontbrekende wil. En/of het onvoldoende checken of de ander wel echt seks wilde.