No blame denken

Het is bijna niet voorstelbaar in het rijke Nederland met z’n hooggekwalificeerde zorg. Maar het gebeurt onder onze ogen. Door de vloedgolf van huidige en verwachte Corona patiënten, is nu al voor de zesde week de reguliere zorg vrijwel tot stilstand gekomen*. In de media wordt discussie gevoerd over het gevreesde scenario “code zwart”, waarbij gekozen zou moeten worden welke patiënten op de intensive care nog wel en niet geholpen worden.

Ineke Sybesma
Directeur Fonds Slachtofferhulp

Maar die triage, zoals dat heet, vindt nu al plaats. Bestuurders van ziekenhuizen hebben namelijk zo rigoureus moeten ingrijpen in hun organisatie dat artsen gedwongen zijn om scherpe, eigenlijk onaanvaardbare, keuzes te maken voor niet-Corona patiënten.

Dat moet voor artsen een gruwelijk scenario zijn. Waar ze normaal alles uit de kast halen voor hun patiënten, zijn zij nu met handen en voeten gebonden, en ze weten vaak maar al te goed waar dat voor die patiënt op termijn toe kan leiden.  Als de reguliere zorg binnenkort geleidelijk weer wordt opgepakt, zal er geen stuwmeer maar een oceaan aan uitgestelde zorg moeten worden weggewerkt. En zal de zorg straks wéér onder enorme druk komen te staan. Ondanks deze situatie van enorme overmacht, lijkt het onvermijdelijk dat het aantal klachten en schadeclaims zal toenemen.

Ons onderzoek actueler dan ooit

Het Fonds Slachtofferhulp werkt al 2 jaar met 7 ziekenhuizen aan een opvangprogramma voor patiënten die slachtoffer werden van een medisch incident. Met onafhankelijke casemanagers begeleiden we patiënten na een calamiteit. We managen de verwachtingen in het contact met de arts, het ziekenhuis, de calamiteitencommissie, de verzekeraar, maar helpen vooral bij het inrichten van een aangepast leven. Want wat er ook gebeurd is, je moet door. Ons programma is er vóór patiënten, maar zeker niet tégen zorgverleners. Casemanagement voor patiënten gaat daarom hand in hand met peersupport voor artsen.

Onze kennis en ervaring willen we ook nu inzetten voor patiënten en nabestaanden voor wie het stoppen van de reguliere zorg grote gevolgen heeft.  Daarom doen we de komende tijd onderzoek. Met een vragenlijst verzamelen we de ervaringen van gedupeerden en wat zij nodig hebben voor hun herstel. Ons doel? Goede begeleiding en redelijke oplossingen voor de schade zonder dat zorgverlener en patiënt tegenover elkaar komen te staan; zonder met de vinger te wijzen.

 

*Behandelingen worden uitgesteld, of zelfs afgesteld. Experts becijferden dat tussen de 20-70% van de afspraken zijn afgezegd; 3.5 miljoen patiëntcontacten per week. Mensen durven niet meer naar de huisarts omdat ze bang zijn dat ze iets onredelijks vragen, en huisartsen durven geen patiënten meer door te sturen. Van de 20 operatiekamers die normaal in een academisch ziekenhuis beschikbaar zijn voor ernstige gevallen, mag er nu nog één voor reguliere operaties worden gebruikt.

Ga voor meer informatie naar NZa.nl  of de rapportage van de Patiëntenfederatie