Wendy Hoogendijk (34) heeft tussen haar voorstellingen door nog nét tijd om voor onze fotograaf te poseren. Als theatermaker, presentatrice en zangeres leidt ze een druk, maar betekenisvol leven. “Ik wilde altijd al maatschappelijk relevant werk doen. Ik probeerde de verbinding te zoeken tussen theater en maatschappij. Zo maakte ik voorstellingen met kwetsbare doelgroepen: hele mooie projecten vol inspirerende verhalen met gedetineerden, cliënten van zorginstellingen en bezoekers van de dag- en nachtopvang.” Dat werk zette ze voort, maar dan met het thema rouw. Haar voorstelling ‘Radiostilte’ is een ode aan haar vader, die tien jaar geleden om het leven kwam bij een verkeersongeluk. De bestuurder van de auto was dronken, en reed door rood.
Waar kennen we Wendy van?
We spraken Wendy vier jaar geleden, toen ‘Radiostilte’ vers van de pers kwam. De voorstelling was voor Wendy een manier om de achtbaan van rouw beter bespreekbaar te maken. Wat begon met een lied om woorden te geven aan een wirwar van emoties, mondde uit in een bron van herkenning voor nabestaanden. En niet alleen dat. Gesprekken met professionals hielpen Wendy om handen en voeten te geven aan ’het begrip ‘verlies’. Zo speelde de voorstelling een belangrijke rol op het gebied van slachtofferbewustwording. En bood het professionals waardevol inzicht in de verhalen achter hun dossiers.
Wendy speelde Radiostilte onder andere voor het Openbaar Ministerie, Slachtofferhulp Nederland en voor de politie. “In de tijd van het ongeluk bestonden er nog geen familieagenten. Dat is een functie die wij hebben gemist. We hadden zoveel vragen, maar geen idee aan wie we die konden stellen. Nu word je meteen gekoppeld aan een familieagent die je altijd kunt bellen. Dat vind ik een supermooie ontwikkeling, wat ik ook zeker benoem in de voorstelling.”
Hoe gaat nu?
“Goed. Ik ben met mooie projecten bezig. Daarin heb ik het thema rouw nog niet losgelaten. Ik draag het met me mee en haal er inspiratie uit. Op dit moment werk ik aan ‘Ameline en Wendy op (rouw)tour’: een interactief programma over rouw. Dat doe ik samen met schrijfster en socioloog Ameline Ansu. En ik speel ‘Verhalen uit het hospice’, waarvoor ik me heb laten inspireren door mooie, grappige en inspirerende verhalen van vrijwilligers. Kortom: voorstellingen en muziek die in essentie heel erg over bewustzijn en het leven zelf gaan. Want de dood haalt het leven dichtbij.”
Wendy schrijft intieme, gevoelige liedjes over rouwen. Beluister ze hier op Spotify.
