‘’Ik was twaalf toen het begon. Er was een populaire en knappe jongen op school en hij benaderde mij via Snapchat. We hadden kort contact met elkaar toen hij om naaktfoto’s vroeg. Ik zag hier geen gevaar in en ik dacht er niet bij na. Hij stuurde mij ook foto’s toe, maar eigenlijk deed dat me niet zo veel. Ik was twaalf en nog niet echt met seks bezig. Toen ik veertien was heeft hij mijn foto’s online gezet. Heel veel mensen hebben mijn foto’s toen gezien. Op school kwamen mensen naar me toe en werden er opmerkingen gemaakt. Ik voelde me heel naar in die periode. Ik voelde ontzettend veel schaamte. Ik had het idee dat iedereen me een slet vond. Het kleurt het beeld dat anderen van je hebben. Ik kreeg geen begrip van andere jongeren, maar opmerkingen als: ‘Het is je eigen schuld, het is gewoon dom.’ Daarna gingen er op school ook veel leugens over mij rond op seksueel gebied. Mijn gevoel van eigenwaarde ging daardoor heel erg achteruit.’’
‘’Het voelde als de norm dat je al snel foto’s met elkaar uitwisselt’’
In de periode die daarop volgde ben ik heel vaak overgehaald door jongens via Snapchat om seksgesprekken te hebben of om foto’s te sturen. Ik vond het moeilijk om nee te zeggen. Het voelde als de norm dat je al snel foto’s met elkaar uitwisselt. Ik voelde me ook schuldig. Alsof ik dit zelf had veroorzaakt, want ik had er misschien voor gezorgd dat ze opgewonden werden. Toen ik vijftien was werd ik online bedreigd door een jongen. Hij zei dat hij mijn foto’s online zou zetten als ik niet meer foto’s stuurde. Ik raakte in paniek en heb het met mijn ouders besproken. Ik zei dat ik het verschrikkelijk zou vinden als mijn beelden online zouden komen. Deze jongen heeft dit toen niet gedaan. Dit is later nog een keer gebeurd door een andere jongen.
Ik was vaak bang dat mijn beelden weer ergens op zouden duiken. Ook was ik bang dat ik iemand tegen zou komen naar wie ik foto’s had gestuurd. Ik hou enorm van zingen en ik heb altijd met de Voice-Kids mee willen doen, maar ik durfde niet meer. Ik was te bang dat iemand kwaad zou willen en mijn foto’s online zou zetten. Dit belemmert me tot op de dag van vandaag.’’
‘’Op dat moment wist en voelde ik dat de situatie met hem verkeerd was’’
‘’Toch raakte ik weer in gesprek met een jongen, via Snapchat. Vrij snel hadden we het over seks en met elkaar afspreken. Ik gaf aan dat ik dit echt pas in een relatie wilde. Hij zei: ‘Maar het is zo leuk, je moet het echt eens proberen’. Ik was jong en naïef en ik heb met hem afgesproken. Mensen om me heen deden ook dingen op seksueel gebied, dus wilde ik het ook. Na het afspreken dacht ik, nee ik wil dit toch niet. Maar als ik me niet goed of eenzaam voelde belde ik hem op, daarna had ik altijd spijt. Ik genoot er niet van. Ik deed het voor hem en voor de aandacht die ik van hem kreeg. Op een bepaalde manier ben ik altijd op zoek geweest naar liefde. Het ging mij niet om de seksuele handelingen. Ik vond het leuk dat hij mij speciaal vond. Er is ook een moment geweest waarop ik zei: “Ik wil het echt niet’’. Toen zei hij: ‘’Doe het gewoon’’, en toen moest ik hem klaar laten komen. Op dat moment wist en voelde ik dat de hele situatie met hem verkeerd was.’’
‘’Nog nooit is er een moment geweest waarop ik echt ‘ja’ zei’’
‘’Ik heb mezelf altijd gezien als een ‘people pleaser’. Waar dit precies vandaan komt dat weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat het te maken heeft met het feit dat ik mezelf nooit goed genoeg heb gevoeld. Zeker toen ik twaalf was wilde ik graag horen dat ik mooi was en dat mensen me leuk vonden. Vanaf het begin van mijn puberteit heeft dit zich continu tegen me gekeerd. Soms heb ik het gevoel dat mijn beeld van seks en relaties hierdoor verstoord is geraakt. Veel van mijn vriendinnen praten over seks en hoe leuk het is en ik voel me dan vaak vreselijk. Eigenlijk heb ik vrijwel alleen maar seks gehad op momenten dat ik onder invloed was, waarin ik geen ja heb gezegd, met jongens waar ik helemaal geen band mee had. In tranen zei ik dat ik het niet wilde maar het gebeurde toch. Nog niet zo lang geleden had ik onder invloed seks met een jongen en toen kreeg ik een paniekaanval. Ik wilde zo graag een keer een leuke seksuele ervaring hebben, net als mijn vriendinnen. Ik had alleen nog maar nare ervaringen gehad. Nog nooit is er een moment geweest waarop ik echt ‘ja’ zei.’’
‘’Je vraagt je af of het allemaal je eigen schuld is’’
‘’Op een gegeven moment verlies je ook het vertrouwen in jezelf. Je bent zo bang dat het weer gebeurt. Je vraagt je af of het allemaal je eigen schuld is, omdat je het misschien op een bepaalde manier hebt opgezocht? Of omdat je je grenzen misschien niet goed hebt aangegeven? Je raakt ervan in de war.
Ik had een tijd het gevoel dat niemand me begreep. Mijn zelfvertrouwen was volledig weg. Mijn zelfbeeld was zo laag dat ik het op een gegeven moment ook ging opzoeken. Als ik me heel slecht voelde begon ik weer met jongens te praten online. Dat wat me zoveel pijn deed, voelde soms ook goed. Mijn gevoel van eigenwaarde ging dan heel kort een beetje omhoog. Ik had dan het gevoel dat ik eindelijk eens in regie was over wat er gebeurde en niet de ander. Tegelijkertijd kwam ik in een vicieuze cirkel terecht, want hierdoor werd de schaamte en het schuldgevoel nog groter. Ik raakte langzaam nog dieper in de put.’’
‘’Ik kan niet goed meer bij mijn gevoel komen. Ik sta er heel ver vanaf’’
‘’Ik ben nu 18, maar ik heb door de jaren heen helaas nog vaak meegemaakt dat mijn grenzen overschreden werden. Mijn angsten zijn heel erg gestegen en ik heb daar nu nog steeds last van. Waarschijnlijk heb ik een angststoornis. Ik denk dat deze ervaringen daar een grote oorzaak van zijn.
Ik kan ook niet meer goed bij mijn gevoel komen. Ik sta er heel ver vanaf. Wat ook lastig is, is dat ik het idee heb dat ik mezelf niet slecht mag voelen, omdat andere mensen het veel erger hebben. Ik maak mezelf wijs dat het niet erg is en dat ik me aanstel. Ik moet nu leren om weer terug te komen bij mijn gevoel. Vlak voor mijn laatste nare seksuele ervaring zei ik huilend dat ik het niet wilde, maar na een paar drankjes is het toch weer gebeurd. Hierna heb ik mijn gevoel uitgezet. Het deed me een tijdje niks meer. Ik heb nu veel last van paniekaanvallen, doordat ik mijn gevoel wegdruk. Ik heb creatieve therapie en EMDR therapie gehad, en daardoor kan ik nu weer beter bij mijn gevoel komen. Ik heb geleerd dat elke emotie er mag zijn.’’
