De film Afloat vertelt het verhaal van de jonge vrouw Sarah, haar ervaring met seksueel misbruik en de impact daarvan op haar nieuwe relatie. Hoewel de film zich vooral focust op de nasleep, komt ook het misbruik zelf in beeld. Onverbloemd. “Dat is heftig, maar zo gebeurt het in het echt ook,” aldus Cheyenne. Voor haar gevoel is het tonen van de rauwe realiteit nodig om bewustzijn erover te creëren.
“Dat je het niet ziet, betekent niet dat het niet gebeurt.”
Mensen reageren volgens Cheyenne vaak vol ongeloof als ze horen hoeveel vrouwen jaarlijks met seksueel geweld te maken krijgen. Een van de motivaties om met dit filmidee aan de slag te gaan. “Dat je het niet ziet, betekent niet dat het niet gebeurt. En bovendien durven niet alle slachtoffers er open over te praten.”
Ook merkt ze dat het beeld dat mensen van seksueel misbruik hebben erg typerend is. Vaak wordt meteen gedacht aan een plotselinge verkrachting of aanranding, nadat iemand is gedrogeerd of een steegje in is getrokken bijvoorbeeld. Maar zoiets komt ook op subtielere wijze voor. Sterker nog, bij het overgrote deel van de situaties is er sprake van een dunne scheidslijn. Haar eigen ervaring is daar een goed voorbeeld van.
“Op het moment dat ik mijn grens heel duidelijk aangaf, ging de man in kwestie daar volledig aan voorbij.”
Cheyenne vertelt: “In mijn geval liep flirten vrij subtiel over in grensoverschrijdend gedrag. Toen we intiem werden vond ik dat in het begin leuk, maar ik wist dat ik niet verder wilde gaan. Op het moment dat ik mijn grens heel duidelijk aangaf, ging de man in kwestie daar volledig aan voorbij. Meerdere malen.”
Door zijn uitspraak dat ze hem dan maar niet had moeten zoenen, gaf hij haar het gevoel dat zij zich schuldig moest voelen. Alsof ze er zelf voor gekozen had en haar ‘nee’ achteraf daarom niets meer waard was.
“Ik denk niet dat hij zich realiseerde hoe heftig de impact ervan voor mij zou zijn.”
“Voor mij persoonlijk was de nasleep nog veel heftiger dan de gebeurtenis zelf, hoe naar die ook was. Natuurlijk zat hij gewoon fout, maar ik denk ook dat hij zich niet realiseerde hoe heftig de impact van zijn gedrag zou zijn. En ik vraag me af of hij hetzelfde had gehandeld als hij dat wel had gedaan.”
Cheyenne hoopt met de film vooral jongeren te bereiken. Dat dit de doelgroep is waar seksueel misbruik het meest voorkomt, is volgens haar geen toeval. Het uitdagen van elkaar kan als een spelletje beginnen, en die spanning is dan nog voor beide partijen fijn. Maar als grenzen daarbij niet goed worden aangegeven of gerespecteerd, kan het zo omslaan.
Het is noodzakelijk om hier meer voorlichting over te geven en het gesprek erover op gang te brengen.
Over seksueel geweld heerst nog te veel onduidelijkheid. Wanneer is ‘nee’ echt ‘nee’? En realiseren jonge meiden zich wel goed dat zij hun grens mogen aangeven? Het is volgens Cheyenne noodzakelijk om hier meer voorlichting over te geven en het gesprek erover op gang te brengen.
Met het maken van de film heeft Cheyenne haar eigen ervaring met seksueel misbruik achter zich kunnen laten. Hoewel deze naar eigen zeggen niet zo heftig was als die van hoofdpersonage Sarah, was het in het begin wel confronterend om die rol te vertolken. Gaandeweg gaf het haar juist steeds meer kracht, omdat ze wist dat het voor een groter goed was.
Ook hielp het dat ze de regisseur vertrouwde, en dat ze het proces van de film onder controle had. “Ik wist waar het script naartoe ging. Dat stond haaks op mijn ervaring met seksueel misbruik, waar ik geen controle had over wat er gebeurde.”
“Het is echt zóveel waard om met iemand te kunnen praten die jou echt begrijpt.”
Behalve dat de film heeft geholpen bij haar verwerking, heeft het proces ervoor gezorgd dat Cheyenne veel met lotgenoten in gesprek kwam. “Het is echt zóveel waard om met iemand te kunnen praten die jou echt begrijpt. Je voelt je niet meer zo alleen als je eenmaal je ervaring deelt, hoe lastig dat misschien ook kan zijn. ”
Ook is Cheyenne blij verrast met de support vanuit verschillende organisaties. Zo heeft Fonds Slachtofferhulp de film deels gefinancierd, vernoemt Stichting Seksueel Geweld de film op hun website en organiseert centrum Qpido een vertoning van Afloat met een nagesprek. “Zonder die hulp hadden we deze film nooit kunnen maken.”
Cheyenne’s missie met Afloat is tweedelig. Enerzijds wil ze slachtoffers van seksueel misbruik een stem geven. In de hoop dat er een community ontstaat waarin slachtoffers zich gehoord, gesteund en opgevangen voelen. Anderzijds wil ze meer bewustzijn creëren over dit thema. Zodat er bijvoorbeeld meer voorlichting over wordt gegeven, en seksueel misbruik uiteindelijk zoveel mogelijk kan worden voorkomen.
De film is nu klaar voor montage en zal in november in première gaan. Hij zal worden vertoond op verschillende locaties, waar mogelijk inclusief een nabespreking voor lotgenoten en andere geïnteresseerden. Ook zal Afloat te zien zijn op meerdere filmfestivals en de faaam film awards. Houd voor specifieke locaties, data en tijden de officiële website en het Instagram-account in de gaten.
Let op: de film Afloat bevat beelden die slachtoffers als trigger kunnen ervaren.
