Na Jennifers overlijden houdt Tim een dagboek bij. Hij beschrijft de rauwe emotie van het eerste jaar, zonder vrouw en zonder moeder.
“Na de uitvaart realiseerde ik me dat mijn jongens en ik een heel bijzonder jaar tegemoet gingen en dat we ons jaren later vast afvroegen hoe we dat in die eerste maanden hadden gered. Om die reden wilde ik het vastleggen. Het waren vaak zulke heftige gebeurtenissen dat ik geen raad met mezelf wist en dat ik het op móest schrijven om het van me af te kunnen schudden. Ik was op zoek gegaan naar hulpboeken, ervaringen van lotgenoten en vond heel veel boeken, maar alleen door (en voor) vrouwen. Toen realiseerde ik me dat andere mannen misschien iets zouden kunnen hebben aan mijn ervaringen. Ik besloot om alles te publiceren, dus geen censuur toe te passen. Niet mooier maken en ook niet zwaarder, want de rouw in dat eerste jaar is gruwelijk van ellende en schoonheid. Een dierbaar jaar, noem ik het.”
In 2011 publiceert Tim zijn dagboek ‘Tranen van Liefde’, in de hoop hier anderen mee te kunnen helpen. Tot op de dag van vandaag krijgt hij prachtige reacties. Van mannen en vrouwen die zich in bepaalde situaties herkennen en zich hierdoor minder alleen voelen.