Thomas werd vijf jaar geleden gedrogeerd en verkracht waarna hij geen steun of goede hulp kreeg. Ruim drie jaar na de verkrachting richtte hij de stichting Men as Well op. Fonds Slachtofferhulp steunt Men as Well in haar doelstellingen. Thomas: ‘’We creëren onder andere bewustwording over seksueel geweld tegen mannen en doen er alles aan om de gemeenschap veiliger te maken.’’
”Nu moet je niet doen alsof ik een verkrachter ben”
‘’Ik ben vijf jaar geleden verkracht door een man. Ik heb lange tijd in Parijs gewoond en ik kende de Nederlandse gay scene nog niet goed toen ik naar een nachtclub in Amsterdam ging. Ik leerde een man kennen die een trio voorstelde met een andere man. Ik zei dat ik daar geen interesse in had, maar dat ik best met hem wilde praten. We raakten met elkaar in gesprek en hadden een gezellige avond. Op een gegeven moment ging de club dicht en vroeg hij of ik met hem mee naar huis wilde. Ik zei dat ik dat wilde, maar dat ik nog steeds geen seks met hem wilde hebben. Op dat moment had ik hem al drie keer gezegd dat ik geen seks wilde. We liepen zijn huis binnen waarna hij meteen naar de keuken liep en een enorme dosis GHB in mijn keel spoot. De spuit ging zover mijn keel in, dat ik de GHB niet uit kon spugen. Ik raakte bewusteloos en lag op de grond in zijn woonkamer. Hij tilde mij op en bracht mij naar zijn slaapkamer. Op dat moment verloor ik mijn bewustzijn. Ik hoorde hem nog net zeggen: ‘laten we jou naar bed brengen’. Toen ik wakker werd was hij mij aan het verkrachten, zonder condoom. Toen ik bij bewustzijn kwam vroeg ik hem wat hij aan het doen was. Hij zei: ‘jij zoende mij? Nu moet je niet doen alsof ik een verkrachter ben.’ Het lukte mij niet om direct weg te gaan. Hij werd agressief, ik was bang en ik was gedrogeerd. Ik heb een tijd gewacht en kon toen wegkomen.’’
‘’Ik kon meteen herkennen wat er met mij gebeurd was, maar anderen konden dit niet’’
‘’Een paar dagen later vertelde ik aan een vriend wat er gebeurd was en hij gaf mij niet de steun die ik nodig had. Ik vertelde het aan mijn psycholoog en zij zei: ‘sommige ervaringen zijn gewoon slechte ervaringen’.
Ik heb geen aangifte gedaan, want ik stigmatiseerde mezelf. Toen ik erachter kwam dat je een melding kunt doen, zonder aangifte te doen, heb ik de politie benaderd via Roze in Blauw: het politienetwerk voor de LHBTI gemeenschap. Helaas konden zij mij niets vertellen over de steun die ik nodig had. Ik weet nog dat ik wakker werd en dacht: opeens ben ik in een ander universum. Ik ben een statistiek.
Ik kon meteen herkennen wat er met mij gebeurd was, maar andere mensen konden dit niet. Mensen om mij heen zeiden dingen als: ‘welkom tot de gay-scene’ of ‘ik geloof je, maar je hebt een negatieve kijk op gebeurtenissen’. Natuurlijk was de verkrachting traumatisch, maar wat ik als heel traumatisch heb ervaren was de manier waarop de dader mij een gevangen gevoel gaf. Mij het gevoel gaf dat ik dit zelf wilde. En de manier waarop ik behandeld ben door de mensen om mij heen.’’
‘’Steeds meer wilde ik ervoor zorgen dat andere mannen dit niet meemaken’’
‘’Drie jaar na de verkrachting merkte ik dat ik klaar was om erover te praten. Ik volgde de campagne ‘Lets talk about yes’ van Amnesty en merkte dat er geen mannen in de campagne voor kwamen. Ik begon organisaties te benaderen en vroeg hen of ze het probleem van seksueel geweld tegen mannen serieuzer wilden nemen. Op Instagram deed ik een kleine campagne over mannelijke slachtoffers van seksueel geweld en vanaf de eerste dag kregen we veel positieve aandacht van politici. Steeds meer wilde ik ervoor zorgen dat andere mannen zoiets niet meemaken. En wanneer dit wel zo is, dat zij kunnen rekenen op steun van organisaties en mensen binnen en buiten de gemeenschap. Zo is het initiatief voor Men as Well ontstaan.”
‘’Het niet krijgen van begrip en de juiste zorg kan voelen als een tweede verkrachting’’
‘’Vanaf dit jaar biedt Men as Well ook support, trainingen en workshops. We focussen ons niet alleen op de GBMSM (gay, biseksuelen en mannen die seks hebben met mannen) gemeenschap, maar zorgen er op maatschappelijk niveau voor dat het probleem van seksueel geweld tegen mannen écht begrepen wordt. Zodat slachtoffers de juiste zorg krijgen. Het niet ontvangen van begrip en steun of het ontbreken van de juiste zorg na seksueel geweld kan voelen als een tweede verkrachting.’’
‘’Het probleem van seksueel geweld tegen mannen is gelaagd’’
‘’Het probleem van seksueel geweld tegen mannen heeft meerdere lagen. Je hebt het probleem van seksueel geweld in zijn algemeen: alle slachtoffers van seksueel geweld ervaren stigma’s, stereotypering en vooroordelen. Dan is er het probleem en het stigma van een man die seksueel geweld meemaakt. En dan is er het probleem en het stigma dat rust op minderheden, zoals homo’s, biseksuelen en queer mannen. Deze mensen dragen sowieso al veel schaamte en onzekerheid over wie zij zijn en wat hun seksuele voorkeuren zijn. Al deze lagen vormen de kern van het probleem en zijn op elkaar van invloed. Alle vooroordelen en stigma’s die kleven aan GBMSM kunnen ervoor zorgen dat mannen keer op keer slachtoffer worden.’’
‘’Mannen die denken dat seksueel geweld binnen de gemeenschap normaal is, kunnen ook zelf seksueel geweld gaan plegen’’
‘’Zowel binnen als buiten de gemeenschap wordt wel eens gezegd: ‘je bent gay dus je houdt ervan om veel seks te hebben’. Hiermee wordt eigenlijk gezegd: je kan wat jou is overkomen geen verkrachting noemen. Dit is ook onderdeel van het probleem: dat seksueel geweld – zowel binnen als buiten de gemeenschap – genormaliseerd wordt. Mannen die denken dat seksueel geweld normaal is binnen de gemeenschap, kunnen ook zelf seksueel geweld gaan plegen. Het probleem moet bij de kern worden aangepakt. We zijn heel lang gefocust geweest op seksuele expressie. Nu is het belangrijk dat we ons ook gaan focussen op seksuele verantwoordelijkheid. Dat is wat we onder andere doen met Men as Well.’’
