Jaarlijks krijgen zo een 100.000 kinderen en jongeren te maken met online seksueel misbruik. Maar een klein deel van deze grote groep durft om hulp te vragen. De belangrijkste reden dat slachtoffers niet op zoek gaan naar hulp, is het schuld- en schaamtegevoel dat ze hebben. Bewust of onbewust gevoed door hun omgeving. Victim blaming, oftewel de schuld bij het slachtoffer leggen, staat herstel na online seksueel misbruik enorm in de weg.
Vrijbrief voor de daders
Om dit tegen te gaan zijn een paar dappere jongeren die online seksueel misbruik meemaakten, samen met ons online platform WTFFF!?, een campagne gestart met de oproep: join #noblamenoshame. Met de campagne roepen jongeren anderen op om een belangrijke boodschap te delen: ‘als je online seksueel misbruik meemaakt blame of shame ik je niet, maar ben ik er voor je.’
Nathalie Gaal-Franse, expert online seksueel misbruik bij Fonds Slachtofferhulp: ‘’jongeren die online seksueel misbruik meemaken, blijven nog veel te vaak onder de radar. Ze schamen zich of kampen met schuldgevoelens waardoor ze er niet over durven te praten en laat staan hulp durven te zoeken. We spreken daarom van een ‘dark number’. Daarnaast zit victim blaming het herstel van veel slachtoffers in de weg. Door de schuld bij het slachtoffer te leggen, geven we daders indirect een vrijbrief en lossen we dit maatschappelijke probleem niet op. Een no blame, no shame-cultuur is in alle opzichten essentieel.”
De jongeren die de ‘no blame no shame’-campagne ontwikkelden, kennen allemaal uit eigen ervaring de schaamte en schuldgevoelens. Zo vertelt Rosanne: “Er werd altijd naar mij gekeken alsof ik fout zat en er werd gezegd dat ik geen foto had moeten sturen. Niemand keek naar degenen die de foto doorstuurden, terwijl zij fout zaten. Door mee te doen en mijn verhaal te delen hoop ik dat mensen die een intieme foto ontvangen die niet meer doorsturen en dat degene die de foto maakt nooit meer de schuld krijgt.”