Als er geen extra geld komt, zijn de problemen niet te overzien. Casemanagers van het CSG draaien nu al overuren. Zonder extra financiering is de kans groot dat slachtoffers straks niet of veel later geholpen worden of dat de kwaliteit drastisch zal afnemen. Al het harde werk is dan voor niets geweest.
Na jarenlange lobby kan het CSG sinds 2017 rekenen op financiële steun van de gemeentes en de Rijksoverheid. Tot die tijd kwam de financiering van het (private) Fonds Slachtofferhulp dat de uitrol van alle centra en alle landelijke kosten betaalde. Door de toegenomen populariteit van het CSG is nu echter toch dit begrotingstekort ontstaan.
Goed initiatief
Niels van den Berge van GroenLinks heeft vorige week tijdens de begrotingsbehandeling een amendement ingediend voor extra financiële steun. De minister weigert echter over de brug te komen, onder meer omdat hij vindt dat de gemeenten moeten bijspringen.
Hier maakt de minister echter een denkfout. Het CSG geeft uitvoering aan slachtofferrechten. En die zijn in ons land vastgelegd in de Wet versterking positie Slachtoffers binnen het Wetboek van strafrecht. Een slachtoffer heeft recht op hulp, en zeker als die hulp samengaat met opsporing en vervolging, zoals bij het CSG, is dat de verantwoordelijk van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Dat vraagt om rijksfinanciering. Het is dan ook zeer wenselijk dat de huidige, tamelijk ingewikkelde financieringsstructuur van het CSG op termijn sterk wordt vereenvoudigd. Zodat zedenslachtoffers structureel kunnen rekenen op professionele hulp.
Daar is het CSG op dit moment echter niet mee gered. Het extra geld moet er op korte termijn komen, linksom of rechtsom. Het amendement GroenLinks is een fantastisch initiatief dat brede steun zou moeten krijgen. Hoe mooi de campagne ook is, zo lang het CSG kampt met een begrotingstekort zal deze weinig effect hebben.
