1. De aanpak van kindermishandeling, preventie, opvoedingsondersteuning en voorlichting zijn lokaal belegd, maar in hoeverre slagen gemeenten hier nu echt in?
“We doen dit samen met gemeenten in onze regio. Samen zetten we stappen om de jeugdbescherming te veranderen. Het is nu een stelsel dat ik echt veel te complex vind en waar schakels niet altijd goed op elkaar afgestemd zijn. We zijn bezig dit beter te doen, door vooral steeds weer te kijken wat er in een gezin centraal moet staan.”
2. Met welke uitdagingen krijgt een grote stad als Den Haag te maken op dit vlak?
“De situaties die je voorbij ziet komen, daar schieten je de tranen van in de ogen. Nog veel te vaak kampen gezinnen met meerdere problemen, zoals armoede, vechtscheidingen, zaken die enorme impact hebben op jonge kinderen. Daarom moet de jeugdzorg en de jeugdbescherming wat mij betreft veel meer ingericht worden vanuit de behoefte van het gezin. Het kan slimmer en effectiever.”
3. Er is de afgelopen jaren veel kritiek gekomen op de jeugdzorg, omdat de belangen van kinderen onvoldoende worden meegewogen. Hoe kijkt u hiertegen aan?
“Voorop gesteld, het belang van het kind staat uiteraard altijd bovenaan. En zeker van de meest kwetsbare kinderen van Den Haag. Daar werkt de gemeente samen met de hele keten van aanbieders; huisartsen, onderwijs, jeugdbescherming en alle andere professionals elke dag keihard aan. Dat daar af en toe dingen misgaan, is enorm verdrietig. Om de belangen van het kind nog scherper te hebben is er o.a. gekozen voor een meer gezinsgerichte aanpak in de jeugdhulp. Als een kind ziek is of problemen heeft ligt de oorzaak heel vaak bij het gezin als geheel. De hulpvraag van een kind staat immers nooit op zichzelf, een kind groeit op in een gezin, een buurt, binnen een school, een wijk.”
4. Welke verbeteringen zijn noodzakelijk? En hoe pakt uw stad dit aan?
“De manier van jeugdhulp zoals die momenteel is vastgelegd in de jeugdwet is voor mij een doodlopende weg. Die jeugdwet maakt dat wij als gemeente iedere hulpvraag, groot én klein, moeten bekostigen. Terwijl lang niet alle hulpvragen door professionals beantwoord hoeven worden. Het heeft tot gevolg dat wachtlijsten voor complexe problematiek groeien en de meest kwetsbare kinderen de dupe zijn. Marktwerking hoort niet op een cruciaal dossier als dit en wil ik zo snel mogelijk uit het systeem halen. We wachten hierbij niet op hervormingen vanuit het Rijk en hebben recentelijk uit een aanbesteding twee samenwerkingspartners geselecteerd. Samen met de gemeente verzorgen zij de jeugdhulp vanaf 2024 voor de komende 8 jaar en zijn zij verantwoordelijk voor preventie, basiszorg en specialistische hulp. Hiermee wil Den Haag alle kinderen de kans geven om gezond, veilig en gelukkig op te groeien.”
5. Hoe kijkt u aan tegen een gezinscentrale/systeemgerichte aanpak?
“De keuzes die wij nu maken om het gezin centraal te zetten en de meest kwetsbare kinderen eerst te kunnen helpen, vragen om goede en toegankelijke hulp en ondersteuning. Om dat beter mogelijk te maken gaan we vol voor gezins- en gebiedsgerichte jeugdhulp. Het gaat om het goeie gesprek aan de voorkant: niet de check of wij een traject vergoeden, maar de vraag achter de vraag: wat is hier nodig en is ónze hulp daarin nodig en zo ja, welke hulp moet dat zijn?”