“De voorstelling is een ode aan mijn vader”

Wendy Hoogendijk, theatermaker en zangeres verloor haar vader bij een verkeersongeluk. Na 2,5 jaar rouw bedacht zij een theatervoorstelling over deze periode.

Gepubliceerd op

Wendy Hoogendijk (30) is een Rotterdamse theatermaker en zangeres. Voor haar theatervoorstelling ‘Radiostilte’ liet zij zich inspireren door de kwetsbaarheid van het leven. Vanuit verschillende perspectieven belicht Wendy haar eigen gemis én veerkracht na de plotselinge dood van haar vader door een verkeersongeval. “Als theatermaker ben ik altijd op zoek naar verborgen talenten en verhalen in de maatschappij. Toch is het nooit de bedoeling geweest het zo dicht bij mezelf te zoeken en dat met de buitenwereld te delen.”

Tragisch verkeersongeval

Wendy heeft net haar afstudeervoorstelling erop zitten als haar vader in 2012 om het leven komt bij een tragisch verkeersongeval. Er breekt een intense periode van rouw aan, waarin Wendy niet
zo goed weet wat ze met haar verdriet en boosheid aan moet. “Die emoties waren groot en zo nieuw ook. Mijn vader was mijn allerbeste vriend en stond heel dicht bij me. We gingen samen op vakantie en ik besprak alles met hem. Het was heel onwerkelijk dat hij ineens wegviel. Het duurde heel lang voordat ik echt ging geloven dat hij niet meer terugkwam. En steeds als ik me dat heel even besefte, deed dat zoveel pijn. Ik ging afleiding zoeken om dat allemaal niet te hoeven voelen.”

‘Reis door de nacht’

Na 2,5 jaar besluit Wendy op een avond heel voorzichtig weer een lied te schrijven. “Ik dacht misschien kan ik wat ik nu doormaak omzetten naar iets creatiefs. Daar heb ik tenslotte voor gestudeerd en dat was wat ik altijd deed. Het was niet direct mijn intentie om dit met de buitenwereld te delen, maar ik dacht misschien gaat het mij helpen als ik woorden probeer te geven aan wat ik voel. In hoeverre dat echt kan natuurlijk. Toen is ‘Reis door de nacht’ ontstaan. Een lied dat ik echt voor mijn vader heb geschreven. Het gaat over een fantasie: wat we allemaal samen zouden doen als ik hem nog één keer kon ontmoeten hier in Rotterdam. Dan zou ik hem mijn nieuwe huis laten zien, dan zouden we samen uiteten gaan en samen lopen door de stad. We zouden veel kletsen, maar ook veel stil zijn. En we zouden vooral samen proosten op het leven.”

Positieve manier

Ik merkte dat het fijn was om op een positieve manier met mijn emoties aan de slag te gaan. Op dat moment leerde ik ook Freek Dicke kennen. Ik wist dat hij een goede componist was en ik vroeg hem eens te kijken naar mijn teksten. Hij speelde iets en dat raakte me enorm. Toen zeiden we meteen tegen elkaar dat we dit samen moesten gaan oppakken. Ik besloot meer teksten te schrijven en Freek wilde daar wel muziek bij maken.

"Laten we vooral veel blijven praten over de mensen die er niet meer zijn om ze dichtbij te houden."
- Wendy Hoogendijk

Veerkracht

Gaandeweg ontstond bij Wendy het idee om meer te doen met haar verhaal in liedvorm. “Mijn inspiratie is natuurlijk heel persoonlijk, maar tegelijkertijd is het ook het verhaal van vele anderen. Iedereen krijgt met de dood en met rouw te maken. Het is een eeuwenoud en universeel thema. Daarom wilde ik het op een gegeven moment ook wel met mensen delen. Want het is nog steeds een onderwerp dat vaak wordt vermeden. Naast het zware aspect van iemand moeten missen gaat het vooral over veerkracht. Ik vind het bijzonder om te zien hoe mensen met heftige gebeurtenissen omgaan. Ik kwam er zelf achter dat we vaak veel sterker zijn dan dat we denken. Dat is de andere en meer positieve kant van het verhaal.”

Fascinerende man

“De voorstelling komt vanuit mijn hart en is echt een ode aan mijn vader. Zo ziet het publiek het gelukkig ook. Ik vind mijn vader nog steeds een heel fascinerende man die ik eigenlijk nog steeds beter leer kennen. Door verhalen die ik van mijn oma hoor. Doordat ik nu zo met hem bezig ben in de voorstelling en de reacties die ik daar dan weer op krijg van bekenden. Ik vertel in de voorstelling best veel over hem, dus het publiek leert hem ook wel een beetje kennen op een bepaalde manier. Dat vind ik heel gaaf. Dat ik hem op die manier levend houd en ik heel veel mensen met hem laat kennismaken terwijl hij er fysiek niet meer is. Daarom is het project voor mij nu al geslaagd. En daar gaat het ook om. Laten we vooral veel blijven praten over de mensen die er niet meer zijn om ze dichtbij te houden. Tegelijkertijd hoop ik natuurlijk nog veel meer mensen te bereiken en te triggeren iets te doen met hun emoties na een ingrijpende gebeurtenis.”

Theatertour

Tijdens onze donateursbijeenkomst in september gaf Wendy een voorproefje van haar voorstelling. Op 7 oktober ging ‘Radiostilte’ in première in het Isala Theater in Wendy’s geboortestad Capelle aan den IJssel. Inmiddels heeft ze haar voorstelling al in verschillende theaters gespeeld. In februari en maart speelt zij tien voorstellingen speciaal voor onder andere hulpverleners en vrijwilligers van Slachtofferhulp Nederland, politici en politie in opleiding. Fonds Slachtofferhulp maakt de voorstelling en theatertour voor hulpverleners mede mogelijk. Kijk voor een overzicht van de  voorstellingen op www.wendyhoogendijk.nl.