”Door mijn verhaal online te delen, koos ik voor mezelf”

Natascha van der Wissel (43) werd van haar zesde tot haar vijftiende seksueel misbruikt door haar neef. Ze heeft 26 jaar lang over het misbruik gezwegen. Hard werken, veel sporten, druk blijven met de kinderen: dit was haar overlevingsmechanisme. Ze deed alles om niet te hoeven nadenken over haar verleden. Tot drie jaar geleden. Toen een nieuwe ervaring met seksueel grensoverschrijdend gedrag haar misbruikverleden bij haar terugbracht. Dit was het moment dat ze haar trauma niet kon blijven wegdrukken en dat ze erover moest praten. Na 26 jaar koos ze ervoor om haar ervaring met seksueel misbruik niet alleen offline, maar ook online met de wereld te delen: ‘’Ik heb 26 jaar lang over het misbruik gezwegen. Door mijn verhaal online te delen heb ik mezelf eindelijk erkenning gegeven.’’

Zes jaar

‘’Ik was zes jaar toen het seksueel misbruik begon. Het kwam heel geleidelijk mijn leven in. Als je zes jaar bent, dan ben je een soort spons. Alles wat je meemaakt vormt een fundament voor de rest van je leven. Dus je weet ook niet beter. Je zoekt manieren om er doorheen te komen, zonder dat je met ratio weet of dat de goede manier is. Voor mij als kind voelde het als de juiste beslissing om niet over het misbruik te praten.’’

Dubbel conflict

‘’Omdat er geen geweld bij kwam kijken, voelde het niet als iets gewelddadigs dat mij overkwam. Ik voelde dat het niet goed was, maar seks en genegenheid zijn in het begrip toch eigenlijk fijn? Als kind is dat een heel complex conflict. Het is ongrijpbaar en niet goed uit te leggen. Omdat het familie is veroorzaakt het een dubbel conflict, want je wilt geen problemen veroorzaken. Iedere keer dacht ik bij mezelf: ‘dit is mijn neef, waarom doet hij dit?’ Ik keek tegen hem op. Ik zag hem als mijn broer. Dat is een van de redenen dat ik er nooit over gesproken heb.’’

Geen moment

‘’Als kind is er geen moment geweest waarop ik dacht: ik moet over het misbruik vertellen. Ik denk omdat ik me schaamde. Dat weet ik niet bewust, maar als ik het gevoel moet omschrijven, dan horen daar de woorden schaamte en schuldgevoel bij. Ik was onbewust bang dat mijn familie zou denken dat ik het had uitgelokt. Dat ik er schuldig aan was.’’

Achttien

‘’Naast mij, heeft mijn neef nog twee familieleden misbruikt. Een van hen heeft hier iets over gezegd tegen haar moeder. We waren toen beiden rond de achttien. Toen ben ik door zijn moeder en mijn moeder op het matje geroepen. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat ik iets verkeerd had gedaan. Ik was nog niet klaar om erover te praten en ik heb toen niet over het misbruik gesproken, maar ik heb het ook niet ontkend. Vervolgens is het van mijn achttiende tot mijn veertigste stil gebleven rondom dit onderwerp.’’

Luttele seconden

‘’Ik heb heel mijn leven alles in uitersten gedaan. Druk gesport. 70 uur per week gewerkt. Dat was mijn overlevingsmechanisme. Totdat ik op een werkfeest werd aangerand door een oud werknemer van het bedrijf waar ik werkte. Hij greep mij van achter en in een paar luttele seconden kwam alles bij me terug. Alles waarvan ik altijd dacht: ‘dit parkeer ik, hier hoef ik niks mee’. Toen heb ik besloten om aangifte te doen tegen mijn neef. En rond diezelfde periode heb ik mijn verhaal ook gedeeld, via social media.’’

Verhaal online delen

‘’Door aangifte te doen en door mijn verhaal online te delen, koos ik eindelijk voor mezelf. Hiermee liet ik aan het kind in mij zien: ik zie je, ik hoor je, ik erken je. Dat wat ik 26 jaar niet heb gedaan.

Omdat er nog altijd een taboe rust op seksueel misbruik, vond ik ook dat ik dit moest delen. Ik heb een stukje van mezelf open gelegd. Niet om aandacht te krijgen, maar om mensen te laten zien dat ze niet alleen zijn. Ik vertel mijn verhaal en ik hoop dat anderen daar kracht uit putten. Dat zijn mijn beweegredenen.’’

Helend

‘’Op het moment dat ik mijn verhaal deelde, kwam ik in contact met allerlei mensen die aangaven dat ze hetzelfde hadden meegemaakt. Het bracht een soort sneeuwbaleffect op gang. Door mijn verhaal te delen, leek het of ik anderen de kracht gaf om er ook over te praten. Er gebeurde continu grootse dingen doordat ik mijn verhaal vertelde. Als ik het niet had verteld, hadden zij het misschien ook niet verteld. Ik merkte dat ik door mijn (online) onthulling veel kracht aan mensen gaf. En mensen gaven mij ook veel kracht terug. Het was een wisselwerking. Ik was voor hen een lichtpuntje, maar het was voor mij ook helend om dit te bespreken.’’

Negatief effect

‘’Ik heb een hele grote familie en ik ga met bijna niemand meer om, behalve mijn moeder en een tante. Dat is het effect van mijn online disclosure op mijn offline omgeving. Met een paar familieleden heb ik nog oppervlakkig contact, maar voor de rest ben ik mijn familie kwijt. Ook is mijn moeder haar leven totaal veranderd. Zij was heel close met haar broers en zussen, maar heeft met bijna niemand meer contact. Dat is pijnlijk om te zien.

Als ik alleen naar mezelf kijk, los van mijn moeder, dan zou ik er weer voor kiezen om mijn verhaal online te delen. Omdat ik hiermee voor mezelf heb gekozen. Het ging mij om de erkenning naar mezelf. Ik heb 26 jaar lang gezwegen. Door mijn verhaal online te delen heb ik het kind in mij een podium gegeven. Ik mocht eindelijk vertellen hoe dit mij geraakt heeft.’’

Nooit erkenning

‘’In mijn posts heb ik benoemd dat het misbruik door mijn neef is gepleegd, maar ik heb zijn naam nooit genoemd. Mijn neef heeft het misbruik altijd ontkend en gebagatelliseerd. Met mijn social media posts heb ik hem nooit bewust willen schaden. Niet in het gevoel. Maar het feit dat hij het misbruik altijd ontkracht heeft, daar zit pijn. Die pijn heeft wel eens gezorgd voor een post waaruit heel duidelijk bleek wat ik van hem vond. De erkenning die ik van hem nooit gekregen heb, kreeg ik uiteindelijk wel van mezelf.’’

Familie verliezen

‘’Mijn tip aan slachtoffers die online willen onthullen is, ga bij jezelf te rade wat de negatieve gevolgen hiervan kunnen zijn. En bedenk of je dit aan kunt. Kan je het bijvoorbeeld aan, wanneer je moeder niet achter je staat? Wanneer je door je online onthulling familie verliest? Wanneer er mensen zijn die denken dat je het zelf hebt uitgelokt? Als je een van die mogelijke gevolgen niet aan kunt, vraag jezelf dan af of online disclosure voor jou een goede keuze is.

Kan je het aan?

Voor mij heeft het 26 jaar geduurd voordat ik over het misbruik kon praten. Zowel online als offline. Ik heb uiteindelijk heel eerlijk naar mezelf en naar de situatie durven kijken. Door mijn online disclosure koos ik voor mezelf. De reacties vanuit de online en offline omgeving stonden daar los van. Dus dat is mijn tip: ga het eerst zelf onderzoeken. De gevolgen van online disclosure zijn volledig extern. De vraag is: kan je dat aan?’’